วันศุกร์ที่ 25 ธันวาคม พ.ศ. 2552

เทคโน 10 ทัศนศึกษาเชียงราย 3 ทิวา 2 ราตรี









































































































































กลับมาแล้วพร้อมๆกับความรู้สึกที่หลากหลายทั้งความประทับใจ ความรัก ความอบอุ่น ความซึ้งใจ ความตื่นเต้น หวาดเสียว ความสุขสงบ สดชื่น ความสนุกสนานเฮฮา มีทั้งเสียงหัวเราะ ร้องไห้ กรี๊ด.. ทุกอย่างอยู่ใน trip นี้
ขณะเดินทางกลับ พวกเรา AAR กันอีกครั้งอย่างสบายๆบนรถ vip ของมหาวิทยาลัย โดยมีน้องเอ็ม ทำหน้าที่นี้อย่างสนุกสนานและเป็นกันเอง (แม้จะทำได้ครึ่งทาง เพราะเกิดอาการ...เมา...รถ..) ทำให้น้องเติ้ลต้องทำหน้าที่ต่อจากเอ็ม
**ไม่ว่าใครจะเป็นคนถือไมค์ บอกความรู้สึกหรือเล่าเรื่องใดๆ จะมีเสียงแซวเล็ดลอดออกมาให้ทุกคนได้เฮฮากันเสมอ โดยเฉพาะในคนที่ รู้ความนัย กัน

สิ่งที่ได้รับเกินความคาดหวังมีมาก
**หวังว่าการเดินทางคงจะไม่ลำบาก มากไปกว่าที่เห็นในคลิป แต่ว่า...โห...เป็นการเดินทางที่ยากลำบากที่สุดในชีวิตเลย
**เราได้รับการต้อนรับเป็นอย่างดี อย่างอบอุ่นและเป็นกันเองจากเพื่อน ป.โท (เทคโนปีสุดท้าย ซัมเมอร์ มน.)น้องหนุ่ย น้องหนิง น้องติ๋ง และจากคุณครูจากโรงเรียนดอยช้าง ชาวเขาที่อยู่บนดอยสูงต้อนรับดูแลชาวเราผู้อยู่ที่ราบ อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง เหมือนเราเป็นครอบครัวเดียวกัน จะกินจะนอน จะเที่ยวชมสถานที่ต่างๆ ฉันรับรู้ได้ถึงความรู้สึกดีๆ ไมตรีที่ได้รับตั้งแต่ยังไม่ได้เห็นหน้ากัน จนกระทั่งถึงเวลาที่จะเดินทางกลับ และจนนาทีนี้ฉันอยากจะบอกว่า ขอบคุณเหลือเกิน สิ่งนี้มันมีค่าที่สุด น้ำใจ มันหาซื้อไม่ได้จริงๆ ฉันประทับใจที่สุด สัญญาว่าเมื่อมาเจอกันที่พิษณุโลกจะพาไปให้สุดๆ เหมือนที่เชียงราย แต่ที่นี่ พวกน้องๆทั้งสามคงสามารถเต้นบนเก้าอี้ได้แล้วแหละ
**การแสดงของนักเรียนชาวเขาแบบนี้เราก็ไม่เคยได้ดู ฉันอยากลุกเข้าไปเต้นกับน้องๆด้วยในช่วงที่มีไม้ไผ่มาประกอบการแสดงตอนกวางติดบ่วง เป็นการแสดงที่บ่งบอกวิถีชีวิตได้ชัดเจน เพลินตาไปกับการสังเกตชุดชาวเขาที่น้องๆใส่ สวยงามมาก นึกอยากจะเช่าน้องๆมาใส่ถ่ายรูปบ้าง
**พบสถานที่ที่สงบ ร่มรื่น สวยงามท่ามกลางธรรมชาติที่มนุษย์สร้างขึ้นอย่างกลมกลืน เช่น ป่าไผ่ บริเวณบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ ทางเดินก้อนหินที่ต้องถอดรองเท้าเดิน ไม่คิดว่าที่นี่จะมีสิ่งดีๆซ่อนอยู่ มีแบบนี้ด้วยหรือ
**การทำงานแบบมีส่วนร่วมของพวกเราเทคโน 10 เป็นไปได้ดีมากทุกคนทำตามบทบาทหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย ช่วยเหลือซึ่งกันและกันได้ดี ดีกว่าทุกๆครั้งที่เรามีกิจกรรมแบบนี้ เป็นเพราะพวกเราคงมีประสบการณ์และทักษะในการใช้ชีวิตร่วมกับผู้อื่นมากขึ้น ครั้งนี้ฉันได้เห็นสิ่งที่ไม่เคยเห็นจากหลายๆคน เช่น เห็นน้องนึกและ อ.หนึ่งเต้น เห็นพี่มาลีกลายเป็นศิราณี เป็นต้น
**ฉันได้นอนเต๊นท์ตามที่หวังไว้ตั้งแต่วางแผนเดินทาง แม้จะกางนอนในบ้านก็เหอะ ขอบคุณน้องแหม่มที่มานอนเป็นเพื่อน
**มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง สวยงามตามคำรำลือ ลุ้นให้น้องแอนสมหวังให้มาได้สอนที่นี่ตามที่วาดฝันไว้

สิ่งที่ไม่เป็นไปตามที่คาดหวัง

****1.เรื่องเวลา เราออกเดินทางไม่เป็นไปตามที่กำหนด ดูเวลาตอนรถออกจากม. ตีสามครึ่งพอดี กิจกรรมและสถานที่ที่เรากำหนดจึงต้องปรับเปลี่ยนไปตามสถานการณ์ ซึ่งพวกเราก็ทำได้ดีมากไม่มีปัญหาอะไร
***2.เราไม่ได้ทำกิจกรรมที่เตรียมไปอีก 1 กิจกรรม “พลังแห่งความแตกต่าง” ซึ่งเป็นกิจกรรมหนึ่งของ จินตปัญญาศึกษา เรียนรู้ด้วยใจอย่างใคร่ครวญ เพราะเรานอนดึกกันด้วย ห้องน้ำเราต้องรอคิวกัน และเรานัดรถมารับ 7 โมงครึ่งเพื่อเตรียมขนของสัมภาระต่างๆขึ้นรถ และเมื่อไปทานอาหารเช้าเสร็จเวลาเราจึงไม่เหลือพอที่จะทำกิจกรรม เพราะต้องทำเวลาไปยังเขื่อนและอีกหลายๆที่ในวันที่สองนี้ อีกทั้งฉันเองก็ตื่นสายด้วยเพราะนอนตีสี่ แต่กิจกรรมเมื่อคืนก็ทำให้พวกเราเข้าใจซึ่งกันและกัน รู้ใจ รักกันมากขึ้น
***3. เราไม่ได้เจอเจ้าของสถานที่ที่บ้านดำนางแล เพราะเราไปถึงผิดเวลานัดไปมาก เขาจึงไม่คอยเรา และเมื่อโทรประสานงานก่อนเขาไป ทำไม่ได้เพราะเบอร์ที่ให้มา ติดต่อพูดคุยยากมาก เราหลายๆคนจึงเสียดายที่ไม่ได้เจอตัวจริง แต่จนท.ก็นำชมและให้ความรู้เป็นอย่างดี
***4. น้องอ้น น้องเอก เราจับมือกันว่า คืนนี้ แจ้ง เพิ่งรู้ว่า ตีสองของเจ้าสองคนนี้ คือ แจ้ง เลยเหลือพวกใจถึงพึ่งได้อยู่เป็นเพื่อนถึงตีสี่ อีกสองคน คือ แอนนี่และแหม่มใหญ่
***อากาศไม่หนาวเย็นอย่างที่เราคาดกันไว้ ฉันสามารถอาบนำเย็นได้อย่างสบายเช่นเดียวกับ แอนนี่ อาบน้ำเย็นได้ตอนตีสอง แล้วมานั่งกินหมูกะทะต่อ
***เพื่อนๆ ของเราไม่ได้ไปมีประสบการณ์ชีวิตแบบมันส์ๆ หลายคน ทั้งกุ้ง โอห์มที่ติดงาน ลุงโก๋ที่ป๋วยเป็นหวัด น้องเก๋ที่ต้องเตรียมตัวแต่งงาน น้องเจที่มีเหตุผลส่วนตัวบอกใครไม่ได้ พี่ต่อที่ขับรถมาได้ 30กิโลจากนครสวรรค์มีอาการตาพร่าเลือน แสบตานำตาไหล มาไม่ได้ น้องโก๋ติดงานแข่งขันลีลาศ แต่ก็มาสมทบได้ตอนเช้าวันที่สองก่อนเข้าม.แม่ฟ้าหลวง ได้เจอกันตอนแวะรับที่วัดร่องขุ่นฉันดีใจกอดน้องโก๋ นี่ถ้าได้ไประหกระเหินนั่งรถขึ้นดอยขึ้นไร่กาแฟกับพวกเราด้วยนะ ฮืมมมม อ.แอนที่อยากไปด้วยกันกับพวกเรามากๆ อุตสาห์ซื้อกางเกงและเสื้อผ้ากันหนาวอย่างดีแต่ติดสอนที่กรุงเทพ และสุดท้ายพี่ๆ ป.เอกเทคโนที่วางแผนจะไปสมทบกับเรา ยังเก็บข้อมูลงานวิจัยไม่สำเร็จ เราเลยได้เจอกัที่วัดร่องขุ่นเท่านั้นเอง เสียดายมากๆค่ะ

การนำไปประยุกต์ใช้/สิ่งที่ได้รับ
**การทำงานที่มีการวางแผนประสานงานกันล่วงหน้าเป็นอย่างดีและมีส่วนร่วมจะทำให้งานสำเร็จดังวัตถุประสงค์ที่ต้องการ
**การนำเอาวิธีสอนของอาจารย์หนึ่ง ที่ใช้วิธีสอนแบบไม่สอน ทำให้พวกเราได้คิด วางแผน ลงมือกระทำ แก้ปัญหาด้วยตัวเอง จะทำให้นักเรียนมีทักษะและประสบการณ์ดีกว่าการอยู่แต่ในห้องเรียน กลับไปนี้คงต้องพานักเรียนออกน้องห้องเรียนบ้าง นักเรียนจะได้เรียนรู้อย่างมีความรู้อย่างพวกเรา
**ได้แนวทางของบประมาณสนับสนุน ขอสื่อการสอนหนังสืออิเล็กทรอนิกส์เป็น 100 เล่มจาก กทช.

**สุดท้ายขอบคุณอ.หนึ่งที่น่ารักของพวกเราที่ให้ประสบการณ์หลากหลายในการเดินทางไปเชียงราย (ต้องเชียงรายเท่านั้น อิอิ) ขอบคุณพี่มาลี นายเยี่ยมมาก ขอบอก งานนี้ถ้าไม่มีพี่มาลีและ อ.หนึ่ง เราคงไม่ได้รับความอนุเคราะหื สะดวกและประหยัดกันมากขนาดนี้ ขอบคุณทุกคนที่ไม่นิ่งดูดายต่อหน้าที่ ต่อความรับผิดชอบ ขอบคุณน้องๆพี่ๆเทคโนฯที่เชียงราย สัญญาว่าก่อนจบ เรา..จะมี อย่างนี้อีก..สัญญา..

วันเสาร์ที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2552

วันครู ครั้งหนึ่งในความทรงจำ 16 มกราคม 52








วันครูปีนี้ ศุกร์ 16 มกราคม 52 ในภาคเช้า ไม่ได้ไปร่วมกิจกรรมที่จัดเพราะต้องเตรียมตัวอ่านหนังสือสอบปลายภาคเทอม 2
โดยเฉพาะ วิจัย ฯ ในวันรุ่งขึ้น ด้วยในภาคค่ำได้รับมอบหมายให้ทำหน้าที่เป็นนักร้องในงานวันครูอำเภอบางระกำ พวกเรานำโดย ผอ.นิพนธ์(ผู้ได้รับมอบหมายจากสมาคมครูและผู้บริหารอำเภอบางระกำ) ให้เป็นหัวหน้าทีมนักร้องที่รวบรวมพลได้รวม 4 คน นัดหมายกันแต่งตัวแต่งหน้าทำผมกันตั้งแต่บ่าย 2โมง งานนี้มีท่าน ดร.สมเกียรติ บุญรอด ผู้อำนวยการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาพิษณุโลก เขต 1 มาเป็นประธานในพิธี พวกเราวุ่นวายกันอยู่หลังเวทีผลัดเปลี่ยนกันร้องเพลงคนละเพลง ฉันถนัดร้องเพลงลูกกรุงช้าๆ เลยเลือกร้อง จงรัก มั่นใจไม่รัก กุหลาบเวียงพิงค์ ขอเป็นคนหนึ่ง ฝากดิน เมื่อถึงพิธีการพวกเราก็ร่วมเป็นต้นเสียงร้องเพลงแม่พิมพ์ของชาติ จุดเทียนร่วมกัน เป็นภาพบรรยากาศที่แสนจะประทับใจฉัน ในงานมีการจับสลากแจกของขวัญ ฉันขอตัวกลับเมื่อเวลา 3 ทุ่มกว่า เสียดายในวันรุ่งขึ้นที่รู้ว่า ชื่อของฉันถูกท่าน ผอ.เขต จับขึ้นมาเป็นผู้โชคดีได้รับรางวัลที่ 2 เครื่องเล่น ซีดี มูลค่า 3พักว่าบาท แต่ตัวไม่ได้อยู่ในงาน เลย...อด.....แต่ไม่เป็นไร คืนนั้นฉันได้รับเงินรางวัลจากท่านผอ.เขต ที่ใจดี แจกให้พวกเราที่ร่วมเป็นหางเครื่องประกอบเพลง.. หนุ่มนาข้าว สาวนาเกลือ.. ให้ทุกๆคน คนละร้อย ....โห ดีใจที่สุด
พวกเราทุกคนประทับใจมากๆๆ...ขอบอก...ธนบัตรใบนั้น ฉันขอเก็บไว้ไม่ใช้ จะเก็บไว้เป็นที่ระลึก ....ฉันได้ทราบว่าท่านผอ.เขตอยู่จนงานเลิก ....นับเป็นขวัญกำลังสำหรับพวกเราหลายๆคน ผู้อยู่เบื้องหลังการทำงานหลายๆฝ่ายในคำคืนนั้นฉันขอขอบคุณ ..ญา.. เพื่อนของฉันที่ทำหน้าที่เป็นโชเฟอร์ และช่างภาพจำเป็น พี่พิมพ์ใจ..ที่บริการยกอาหารบุปเฟ่ต์มาบริการนักร้องหลังเวที .. พี่มาลี .. ผอ.ชุมพล ... ผอ.นิพนธ์... ศน.กู้ ... พี่ปาลิณ ...พี่สาลี่ ... พี่ม้ง..น้องอัยย์...ที่เป็นกำลังให้แก่กันอยู่หลังเวที ขอบคุณจริงๆ